حضرت آیت الله زنجانی در ذیل تحشیه و تصحیح شرح حال دانشمندان گلپایگان می فرماید :

ج1، ص 69، س 6

قوله: و در سنه 1216 در یوم عید غدیر آن سال شروع نمودم به تصنیف فوائد الصادقیه... و این کلمه هم مطابق تاریخ اتمامش برآمد: «قد أتممتُ الفوائد بمحن». و این اتفاقات حسنه است.

أقول:الفوائد باید «الفواید» با یاء نوشته شود و با همزه ماده تاریخ درست نمی‏شود.

در ذیل ترجمه و ذکر احوالات  سید محسن حکیم می فرماید :

آقای مجتهدی تبریزی از یكی از منبریهای تبریز نقل می‌کرد: من در روز عید غدیر به منزل آقای حكیم رفتم ولی چندان خبری نبود. به منزل آقای آسید عبدالهادی رفتم دیدم كمّاً و كیفاً مجلس آنجا مهمتر است و فحول علمای نجف در آنجا شركت دارند. آسید عبدالهادی در آن مدت كوتاه كه شاید یك سال و دو ماه طول كشید، تقدم چشمگیری بر آقای حكیم پیدا كرد. یكی از عواملی كه در افول آقای حكیم بی‌تأثیر نبود، تلگراف تسلیت محمدرضا شاه به آقای حكیم بود. این تلگراف به موقف آقای حكیم در میان مردم ایران ضربه زد و با اینكه آقای حكیم فقیه مدبّر عاقلی بود و آقای آسید عبدالهادی نابینا شده بود، مع‌ذلك تقدم چشمگیری بر آقای حكیم پیدا كرد.

جرعه ای از دریا جلد سوم